Hastalığı veren Rabbimiz, şifası niyetine mutlaka mükâfatını da kat be kat ihsan etmektedir, biz aciz kullarına. Yeter ki şükür ve hamd ile başlayan mücadelemiz kırılmasın. Yeter ki doğruyu yanış adreste aramayalım. Sonuç mu, sağlık ve mutluluk, kısaca yaşama sevinci.
Aikido sporu ile ‘Engelliler spor mu yapar’ düşüncesini kırarak hayata tutunan Muhammet Said Aydemir gibi!..
Sultanbeyli Belediyesi’nin periyodik yayınlanan ‘Şehir ve İnsan’ dergisinde yer alan görme engelli haberi, alınması gereken o kadar derslerle dolu ki... Bir kısmını bugün sizlerle paylaşmak istiyoruz. İşte, engellilere fırsat verildiğinde neleri başarabileceğini gösteren Muhammet’in ibretlik hayat hikâyesi:
YANLIŞ AMELİYATLA GÖZLERİNİ KAYBETTİ...
“Spor, genelde sağlık için yapılsa da kimi zaman da insanları hayata bağlayan en büyük dal oluyor. İki yıl önce yanlış ameliyat sonrası gözlerini tamamen kaybeden Muhammet Said Aydemir, Sultanbeyli Spor Salonu’nda spor yaparak yeniden hayata tutundu."
“AMELİYAT, BEKLEDİĞİMİZ GİBİ GEÇMEDİ..."
"Gözlerimi iki yıl önce kaybettim. Zaten görme oranım çok yüksek değildi. Bulanık olarak görüyordum. Ameliyat olmayı denedim. Doktorlar ameliyat olarak daha fazla görebileceğimi ifade etti. Ben de bunu denemek istedim. Çünkü ameliyattan sonra dünyayı net olarak görebileceğime inanıyordum.
Annemi, babamı akrabalarımı daha güzel olarak görecektim. Ama maalesef ameliyat beklediğimiz gibi geçmedi ve yanlış ameliyat oldum. Bunu da daha sonra öğrendim. İlk ameliyatın ardından doktorlar beni en az on kez daha ameliyat ettiler ama artık yapacak bir şey yoktu. İlk ameliyat beni tamamen karanlığa gömmüştü."
ÖNCE HAYATA KÜSTÜM, SONRA KABULLENMEYE BAŞLADIM…"
"Ameliyatın ardından doktorlar bana bir daha göremeyeceğimi söylediler. Tabi her insan gibi önce kabullenemedim. İki ay boyunca evden hiç dışarı çıkamadım. Hayata küsmüştüm adeta. İnsanların yanına gidemiyordum. Sohbet edemiyordum. Yavaş yavaş bu durumu kabul etmeye başladım ve iki ay sonra yengeme spor yapmak istediğimi söyledim. Yengem ve ailem ne spor yapabileceğimi düşünmeye, araştırmaya başladı. Ben de bir yandan bu hayatıma alışmaya çalışıyordum.
Bir tanıdığım bana Sultanbeyli Spor Salonu’ndan ve buradaki antrenörlerden bahsetti. Belediyemizin burada güzel işler yaptığını ve antrenörlerin de bir o kadar profesyonel olduğunu söyledi. Ben de artık kafama koymuştum ve spora başlayacaktım. Ama salon bana uzaktı. Ben Turgut Reis Mahallesi’nde ikamet ediyorum. Salon Battalgazi mahallesinde."
"FİTNESS İLE BAŞLADIM HOCAM AİKİDO’YU UYGUN GÖRDÜ…"
"Nasıl gelirim, nasıl giderim derken yengem beni Sultanbeyli Spor Salonu’na getirdi. Ben ilk önce buraya fitness yapmak için geldim. Ama fitness yapmak için yanımda hep birileri durmalıydı. Burada Aytekin Karaca hocam ve diğer antrenörlerimizle tanıştım. Aytekin hocam bana en uygun sporun Aikido olduğunu ifade etti.
Ama ben hiç hayatımda Aikido yapmadım ve nasıl bir spor olduğu hakkında da en ufak bir fikrim yoktu. Sonra hocam ve arkadaşlarım ile ilk antrenmana çıktık ve bu sporu sevdim. Hocam hareketleri gösteriyordu. Benim hareketi önce anlamam ve duymam gerekiyordu. Hocama çoğu kez “Ben hareketi görmedim” demişimdir. O da hiç sıkılmadım, yorulmadan hareketleri bana tekrar tekrar göstermiştir.”
"AİKİDO İLE YENİDEN HAYATA BAĞLANDIM…"
Aikido’da şu sıralar iyi durumda olduğumu düşünüyorum. Her şeyden önce Aikido beni yeniden hayata bağladı. İnsanlara ve hayata bakışımı değiştirdi. Şimdi okuluma, hayata ve spora dört elle bağlıyım. Bence insanın spor yapmaması için hiçbir engel yoktur. Varsa tek engel yaşama umudunu kaybetmektir ya da tembelliktir.’
Ahmet Gülümseyen, dikGAZETE.com
