Bugün size bir yemek tarifi yapmak istiyorum, değerli dostlar..
Ne dersiniz, gerçekten yapayım mı?..
“Hay hay” diyenlerinizi görür gibiyim..
Tamam o zaman, ancak tarife geçmeden şunu sorayım;
En sevdiğiniz yemeği üst üste aç kere yiyebilirsiniz?..
İki kere..
Hadi bilemediniz, üç kere..
Dört kere yiyemezsiniz..
Bıkarsınız çünkü!..
Fakat bu tarifini vereceğim yemekten bıkmazsınız..
Bıkılmayacağına da kesin inanıyorum..
Bir ölçek selâm (mümkünse yürekten olsun)..
İki ölçek hâl hatır..
Birazcık ilgi..
Bir tutam anlayış..
Bir çay kaşığı tebessüm..
Normal ölçüde nezaket..
Bir tatlı kaşığı da tolerans..
Malzemeyi temin edeceğiniz yer, iç dünyanız..
Bir başka deyişle, gönül frekansınız..
Gelelim yemeğin yapılışına;
Malzemeleri yıkamanıza gerek yok, zira tertemizdir..
Kâlp teknenizde yavaşça karıştırınız..
Kokusu her yanınıza sinince de duygu şerbetini ilave ediniz..
Meydana gelen karışımı hayal tabağının üzerine yavaşça boşaltınız..
Üzerini sevgi marmelatı ile süsleyiniz..
Haa unutmadan da birkaç parça gökkuşağı renginden serpiştiriniz..
Evet yemek tamamlanmıştır..
İsmi; “İNSANLIK YEMEĞİ” dir..
Bir ömür müddetince afiyetle yiyiniz..
Herkese de tavsiye ediniz..
Bu öyle bir yemektir ki kıymetli dostlar, paylaşıldıkça çoğalır..
Artar, eksilmez..
Taşar, dökülmez..
Netice-i kelam;
Yarasın..
Şifa olsun..
Vesselam..
Sami Özey, dikGAZETE.com