Şanlıurfa
Kazım Adam, memleketi Konya'da 13 yaşındayken arkadaş çevresinden etkilenerek uyuşturucu kullanmaya başladı.
Bir süre sonra okulu bırakarak babasının oto elektrikçi dükkanında çalışmaya başlayan Adam, ailesinin tüm çabalarına rağmen uyuşturucu bağımlılığından kurtulamadı.
Uyuşturucu satışından dolayı cezaevine girdikten 10 gün sonra kaybettiği babasının cenazesine katılamayan Adam, cezaevinden çıkınca tedavi olmaya karar verdi.
Bir arkadaşının aracılığıyla 3,5 ay önce merkezi İstanbul'da bulunan Liman Ayık Yaşam Derneğine başvuran Adam, tedavi olmak istediğini bildirdi.
Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesinin desteğiyle kurulan Liman Ayık Yaşam Derneği Şanlıurfa Şubesi'ne yönlendirilen Adam, burada kendisine yeni bir sayfa açarak uyuşturucu kullanımına son verdi.
"Babamın ölmesi, uyuşturucuyu bırakmamdaki en büyük itici güç oldu"
Kazım Adam, "Bir kereden bir şey olmaz." diyerek başladığı uyuşturucunun hayatında birçok şeyi kaybetmesine neden olduğunu anlattı.
Yaklaşık 15 yıl uyuşturucu kullandığını belirten Adam, şöyle konuştu:
"İş yerim vardı, iş yeri hayatım bitti. Manevi hayatım vardı, tamamıyla bitti. Son 2 senede babam kanser tedavisi görüyordu. Tedavi sürecinde babamın yanında olamadım. Hatta rahmetli babam, 'Oğlum, sen bu uyuşturucu mantığıyla gidersen benim cenazeme dahi gelemezsin.' diye konuşmuştu. Konuştuğu da oldu, maalesef uyuşturucudan dolayı cezaevine girdikten 10 gün sonra babamı kaybettim yani babamın cenazesine gidemedim.
Cezaevinden çıktıktan sonra da babamın ölümü, iş yerimizin kapatılması, hepsi üst üste geldi yani bunların baş sebebi uyuşturucuydu aslında. Ben bunlarla cezaevindeki 11 aylık sürecimde fazlasıyla yüzleştim. Kendimi fazlasıyla kapattım. Babamın ölmesi, uyuşturucuyu bırakmamdaki en büyük itici güç oldu."
Annesi mutluluktan ağladı
Cezaevinden çıktıktan sonra yaşadıklarından dolayı boşlukta kaldığını anlatan Adam, bu süreçte tedavi olmaya karar verdiğini söyledi.
Daha önce tedavi olan arkadaşının tavsiyesiyle Liman Ayık Yaşam Derneği ile tanıştığını dile getiren Adam, şunları kaydetti:
"Bu süreçte annem, kız kardeşlerim ve bazı arkadaşlarım arkamdaydı ama babamın büyük boşluğunu kesinlikle dolduramıyordum. Liman Ayık Yaşam Derneği ile tanıştıktan sonra buradaki huzuru, kalbimin ferahlığını ne o paralarda bulabildim, ne uyuşturucularda buldum, ne ortamlarda bulabildim.
Liman Ayık Yaşam Derneği Şanlıurfa Şubesi'ndeki 25'inci günümde ilk kez konuştuğum annem, 'Ben bu günleri görecek miydim oğlum?' deyip mutluluktan ağladı. Burası bana kendimi yeniden kazandırdı. Burada bizimle çok ilgileniyorlar, karşılıksız, menfaat ve çıkar ilişkisi olmadan abilik, kardeşlik, dostluk yani bu kavram var burada."
Kaynak: AA
dikGAZETE.com
