Var ile ‘yok’un arasındaki ince çizgi olsa gerek yaşamın/ hayalin sırrı…
Adına sünnetullah dediğimiz kuralların ‘hiç’e çıktığına şahitlik ettiğimizde yıkılıverir hayalin gerçeği!..
Hiç var olmamış bir hayalin duruluğundan…
Tıpkı “3d” gözlükleri çıkarıp, sanal filmin içinden firar etmek gibiydi uyanmak…
Var sandığından yokluğa…
Bir illüzyondan sıyrılmak,
‘Yok’un mahiyetine varmak,
Elle görüp, gözle tuttuklarının dahi bir yanılgı olduğunu kavramak!..
“Öyle mi” ile “öyle mi hissettiriliyorum”un farkına varmak…
Şalterlerin attığı, frenlerin patladığı bir güne uyanır gibi hayalin sahipliğine göz kırpmak…
Mal da yalan mülk de; aşk da yalan acı da gözyaşı da…
Bildiğin bilmediğin ne varsa topyekün yalan…
Şiirsel oldu!.. Hem de oldukça iddialı…
Ya bu hayali ciddiye alır ‘var’ım sarhoşluğu ile ‘zan’daki dünyanda yaşarsın!..
Ya ‘ol’madığını kavrar, hiçlikten varlığa çıkarsın; sözde değil özde…
Öyle mi hissettiriliyorum¿ Yoksa “adına mucize dediklerini mi yaşıyorum!..” der, sırra kadem basar hayaller…
Sanal acılar çektim… İki kadeh içtim… Ayıldım… Bakma öyle!.. Sarhoş olan ben değilim…
.
Öz’ün İfadesi, dikGAZETE.com
