Acıma duygusu, Cenâb-ı Allah tarafından insanlara verilmiş önemli bir haslettir..
Ve herkeste de az çok bulunur..
Bir diğer ismi de merhamettir..
Ama gelin görün ki "merhametten de maraz doğar", diye çok doğru bir atasözümüz de vardır..
Bir başka ifadeyle; fazla acıyanın, acınacak hale düşmesi de mukadderdir!..
İstismarcıların çok olduğu bir ülkede hamiyet duyguları maalesef törpüleniyor..
Yanlış insanları, yamuk hareketleri gördüğümüzde yardım etme duygusu dumura uğruyor, şefkatle muamele etme isteği de ortadan kalkıyor..
Kimisi siyaseten sömürüyor, kimisi ekonomik anlamda tuttuğunu götürüyor, kimi de inancı, rant haline getirip beş parasız trilyoner hayatı yaşıyor..
Okumadan araştırmadan körü körüne bir takım uyanık kişilerin peşinden koşan bilinçsiz taife de Allah'ın kulu olacağına falanca kişinin ya da bilmem hangi muhteremin kulu olma gayretine giriyor..
Her şeyi ondan umuyor..
Hatta ahiretini bile ondan istiyor..
Elbisesini askıya asar gibi iradesini de bağlandığı kişi ya da kişilere teslim ediyor..
Sonunda da trafik karışıyor..
Kimi parasını, kimi şahsiyetini, kimisi de ailesini kaybediyor..
Evet, aklı yeten kişiler boşuna dememiş; uçlardan sakın, yoksa uçarsın!.. Boş kalırsan birileri çıkar uçurur!..
Peki herkes mi uç, herkes mi olumsuz?..
Elbette değil..
İyiler de, düzgünler de, güzeller de mutlaka var..
Peki kim onlar?..
Onları da bu saatten sonra, ferasetinize bırakayım..
Arif olan anlar!..
Netice-i kelâm;
Hayatı, sarkacın uçlarında yaşamak hep tehlikedir..
İfrat ve tefritten kesinlikle sakınmalıyız..
Allah'a (CC) hakiki kul olmak..
Affı sadece O'ndan beklemek..
Peygamber'e (SAV) de hakkıyla ümmet olmak..
Var mı bundan güzeli?..
En güzel yol; orta yol..
Vesselam.
Sami Özey, dikGAZETE.com
