MUTLULUK ELBETTE GÖRECELİDİR.. HERKESE GÖRE FARKLIDIR..
MUTLULUK PARFÜME BENZER ASLINDA..
ONU YAŞAMAK İÇİN ÖNCE ONU KENDİNİZE BULAŞTIRMANIZ GEREKİR..
YANİ ONU YAŞAMANIZ GEREKİR.. VELHASIL MUTLULUK DENEN OLGUYU KENDİ BÜNYENİZDE HİSSETMENİZ GEREKİR..
BAZI KİŞİLER ÇOK UFAK ŞEYLERLE, ÇOK BASİT HEYECANLARLA MUTLU OLABİLİRLER..
BU KİŞİLERİN DÜNYALARINDA YARATICININ VERDİĞİ AZ YA DA ÇOK HER LÜTFA ŞÜKÜR VARDIR.. HAMD VARDIR..
YARATILANI YARATANIN HATIRINA SEVMEK VARDIR.. EKSENİ SEVGİDİR BU KİŞİLERİN..
BİR DE MUTSUZLAR VARDIR..
DÜNYA KADAR MALI OLSA, ULAŞAMADIĞI HİÇBİR ŞEY OLMASA DA MUTSUZDUR ONLAR..
GÖNÜL DÜNYALARI AÇTIR ONLARIN..
ÖMRÜ MÜDDETLERİNCE "HELAL HARAM VER ALLAHIM, SENİN KULUN YER ALLAHIM" DEYİP DURMUŞLARDIR..
VE SONUNDA DA BİR HİÇ OLDUKLARINI ANLAMIŞLARDIR.. BELKİ KENDİLERİ İSTEMEMİŞLERDİR AMA HAYAT ÖĞRETMİŞTİR..
ASLINDA HEDEFSİZ KİŞİLERDİR DE AYNI ZAMANDA BU HİÇLİK ELBİSESİNİ ÜZERİLERİNE GİYENLER..
İNSANOĞLUNUN HAYAT DENEN SEYRÜSEFERİNDE BİR DE MÜCADELE ETME SÜRECİ VARDIR..
BU SÜREÇ HAYATIN HER SAFHASINDA VARDIR.. SÜRESİ DE, BEŞİKTEN BASTONA KADARDIR..
DOĞDUN MÜCADELE, BÜYÜDÜN MÜCADELE, YAŞLANDIN EN BÜYÜK MÜCADELE..
BU SEYRÜSEFER ESNASINDA ACI VAR TAT VAR, GÜL VAR DİKEN VAR, YAR VAR AĞYAR VAR, BAZEN DE GÜLİSTAN VAR.. ANCAK MÜCADELE HEP VAR AMA..
BU MÜCADELE ESNASINDA HAK YEMEMEK ÖZELLİKLE DE KUL HAKKINA GİRMEMEK, FESATA FİTNEYE SEBEP OLMAMAK, İNSANLARA SAYGI DUYMAK, SEVGİYLE YAKLAŞMAK ASLOLANDIR..
YAŞAMAK İÇİN, DAHA GÜZELE ULAŞMAK İÇİN, REKABET DAHA SONRA GELİR.. RAKİBİN İÇİN BİLE ÖNCE İYİ TEMENNİ, GÜZEL DİLEK, İNSAN OLMANIN BAŞLICA FAZİLETİDİR..
BUNLARA UYULMADIĞI TAKDİRDE SADECE DÜNYA DEĞİL AHİRET HAYATI DA TEHLİKEYE GİRER..
EZCÜMLE;
ALLAH AKLIMIZI KORUSUN..
HER İŞİN BAŞI AKIL SAĞLIĞIDIR..
AKLI SAĞLAM OLANIN KALBİ DE SAĞLAMDIR..
AKLI YETEN BİRİSİ NE DE GÜZEL SÖYLEMİŞ.. İSTERSENİZ BU DÖRTLÜKLE SOHBETİMİZİ DE BİTİRMİŞ OLALIM..
"NİMET SIRRI GİZLİ, HAYIRDA ŞERDE..
DEVAYI DA VERİR, VERDİĞİ DERDE..
AKIL, İSYAN İLE ARANDA PERDE..
SABIR SINAVIDIR ÖMÜR DEDİĞİN..”
SELAM VE DUA İLE..
;
Sami Özey, dikGAZETE. com
*
Babam derdi ki yavrum, insanoğlu aldanır..
Servetini gördükçe, kendini Kârun sanır..
Secde eder, tapınır, kotrasına jipine..
Bilmez ki; nice Kârun, girdi yerin dibine..
