Ankara
Doğuştan serebral palsi tanısı bulunan Köymen, rehabilitasyon süreci devam ederken hem tedavi alıyor hem de hastane bünyesinde oluşturulan sınıfta hastanedeki arkadaşlarıyla birlikte eğitim görüyor. Hastanede görevli öğretmenler tarafından ilkokul birinci sınıf düzeyinde derslere alınan Hüseyin, kısa sürede okuma yazmayı öğrenmenin sevincini yaşıyor.
konuşan serebral palsili Köymen, okumayı öğrendiği için çok mutlu olduğunu ifade ederek, "Tüm çocukların benim gibi okuyacağına inanıyorum. Okumayı ve müzik derslerini çok seviyorum. Ben ilk başta şarkıya başlayınca konser veriyormuş gibi konuşma yapıyorum." dedi.
????Gezmeyi çok sevdiğini anlatan Köymen, "Annemin memleketi Ağrı'ya gittik. Sonra teyzemlere İstanbul'a ve ayrıca İzmir'e gittik. En çok görmek istediğim yer Eskişehir. Oradaki atları görmek istiyorum. Gideceğimi umuyorum." dedi.
En büyük hayalinin yürümek ve araba kullanmak olduğunu ifade eden Köymen, "Babama da yardım etmek istiyorum. Benim babam çiftçi. Bazen nohut ekiyor, tarlaları düzlüyor, su kaynağımızı düzeltmeye çalışıyor. O çok yoruluyor, ben ona yardım etmek istiyorum." diye konuştu.
"Meslek hayatımın en anlamlı günlerini yaşıyorum"
Hastane sınıfında görev yapan öğretmenlerden Serdar Dövüşkaya, burada eğitim vermenin kendileri için mesleki açıdan özel bir yere sahip olduğunu belirterek, "Farklı birçok yerde ders verdim, burada manevi değeri çok yüksek duygular içerisindeyim. Meslek hayatımın en anlamlı günlerini burada geçiriyorum. Çocuklarla karşılıklı etkileşim içerisinde büyüyen bir süreç yaşıyoruz. Onlar sadece bizden öğrenmiyor bize de çok şey öğretiyorlar." dedi.
Hastaneye yatan her çocuğun eğitim durumunun hekimlerce değerlendirildiğini aktaran Dövüşkaya, "Biz de kliniklere giderek uygun öğrencilerin derslere katılıp katılamayacağını kontrol ediyoruz. Hekimlerimiz eğitim alabilecek durumdaki öğrencileri bize yönlendiriyor. Tedavi saatleri dışında bir program oluşturarak sınıfa davet ediyoruz. Öğrencinin hazır bulunuşluk düzeyine bakıyoruz. Hüseyin Gazi gibi eğitim hayatıyla ilk defa karşılaşan öğrenciler oluyor. O burada okuma, yazma öğrenen onlarca öğrenciden birisi. Bizim en büyük gururumuz da o öğrenciler oluyor." diye konuştu.
Dövüşkaya, tedavisi süren öğrencilerin hastane sınıflarına katılmalarının kendilerine motivasyon sağladığını dile getirerek, "Bu odaya girdiklerinde, buranın okul ortamı, bir sınıf ortamı olduğunu bilmek onları hastane ortamından geçici bir süre kopartıyor. Onları mutlu ediyor ve tedavilerine de heyecanla dönüyorlar." dedi.
"Hayata tekrar adaptasyonlarını sağlamaya çalışıyoruz"
Ankara Bilkent Şehir Hastanesi Pediatrik Rehabilitasyon Kliniği Sorumlusu Prof. Dr. Berat Meryem Alkan, hastanede 25 yataklı iki pediatrik kliniğin bulunduğunu söyledi.
Alkan, "Doğuştan nörolojik hastalıkları olan ya da sonradan kafa travması gibi birtakım sinir yaralanmaları gibi hastalıkları olan çocukları yatırarak onların rehabilitasyonlarını takip ediyoruz. Onların her yönden fonksiyonlarını kazandırmayı, hayata tekrar adaptasyonlarını sağlamaya çalışıyoruz. Burada yatan çocuklarımız genelde serebral palsili oluyor." dedi.
Serebral palsinin doğuştan geldiğini ve sonrasında hastanın motor fonksiyonlarını olumsuz etkilediğini aktaran Prof. Dr. Alkan, şunları kaydetti:
"Çocuklar rehabilitasyona çok iyi cevap veriyorlar. Bu aşamada gayretimizin karşılığını çocuklarda görüyoruz. Çocuklara yürüme, denge koordinasyon eğitimi, kuvvetlendirme, konuşma gibi, bir ekip olarak çocukların eksiklerini ve ihtiyaçlarını belirleyerek onların rehabilitasyonlarını burada takip ediyoruz. Okul gereksinimleri de oluyor, o açıdan çocuk gelişim uzmanımız ve öğretmenlerimizle ihtiyacı olan çocukları bu sınıfa yönlendirerek çocuklarımızın eğitimden geri kalmaması için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz."
Kaynak: AA
dikGAZETE.com